ΔΙΑΛΕΞΗ ΣΤΟ ALTERSCOPE

ΤΟ ΧΘΕΣ, ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΟΥ ΣΑΜΑΝΙΣΜΟΥ

Την ομιλία εκφώνησε η Μαρία Αριάδνη στην ΔΕΘ

Αν και για εμάς, ως Project Eνθεογένεσις, οι ταυτότητες και οι τίτλοι έχουν μικρή σημασία, θα σας συστηθώ ως Μαρία Αριάδνη, εκπαιδευόμενη και τώρα πια συνεργάτης του Αστρέα. Πέρα από την προσέγγισή μας όσον αφορά την προσφορά μας στην ανύψωση και βελτίωση του ανθρώπινου βιώματος, μέσω της  πνευματικής διδασκαλίας της ψυχοδυναμικής μεθόδου ανέλκυσης, έχουμε κι έναν βαρυσήμαντο πολιτικό σκοπό. Αναφερόμαστε στο τέλος της δαιμονοποίησης του αυθεντικού Σαμανισμού κι όλων των συνεπαγωγών του. Πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου όλα είναι δυνατά και ευελπιστούμε ότι σύντομα ο λόγος και η πράξη μας θα αποκτήσει τη διάδοση που αρμόζει...

Απόψε θα αναφερθούμε στην ομιλία αυτή, τόσο στην έννοια όσο και στις πρακτικές που εφαρμόζει ο  Σαμανισμός ανά τους αιώνες,  καθώς και στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζεται η ανθρώπινη ψυχή από τη Σαμανική σκοπιά επιτυγχάνοντας την αυτοίαση. Θα εξετάσουμε τη  σχέση του Σαμανισμού με τη γήινη οικολογία, αλλά και κυρίως, με τη λιγότερο γνωστή διάστασή του, δηλαδή τη σχέση του Σαμανισμού με την «εξω-γήινη» οικολογία. Τα όσα θα ειπωθούν αποτελούν μια αληθινά πρωτοποριακή και ριζοσπαστική θεματική, μια άποψη πέρα από τα τετριμμένα και τα γνωστά, που αγγίζει τα ανήσυχα πνεύματα ανά την οικουμένη.

Σήμερα, όταν ακούμε την λέξη «Σαμανισμός» στο νου του δυτικού ανθρώπου έρχεται ένα συνονθύλευμα εικόνων εντελώς παράταιρων, εξωτικών, που ενίοτε κατατάσσονται στη σφαίρα του μαγικού, του απόκοσμου και ενδεχομένως και του πρωτόγονου.

Ο Σαμανισμός δεδομένης της ευρείας  γεωγραφικής του εξάπλωσης  παρουσιάζει μεγάλη ανομοιομορφία. Η σαμανική πρακτική είναι αρχέγονα ανιμιστική, αν και διακρίνεται για τις κοσμολογικές της θεωρήσεις σε διαφορετικές τοπικές σαμανικές παραδόσεις. Η βάση του ανιμισμού είναι η άποψη ότι υπάρχει ένα πνευματικό βασίλειο το οποίο μοιράζονται οι άνθρωποι με το σύμπαν. Η θεμελιώδης άποψη ότι οι άνθρωποι, τα φυτά, τα ζώα και τα ουράνια σώματα κατέχουν ψυχή αλληλένδετη με τη φυσική ύπαρξη είναι κεντρική στον Ανιμισμό. Η μαγεία και ο Σαμανισμός αποτελούν ένα από τα πρώτα στάδια θρησκευτικών τελετουργιών στις πρωτόγονες κοινότητες, αποτελώντας την αρχαιότερη μορφή όλων των μυστηριακών πρακτικών διεύρυνσης της συνειδητότητας.

Η λέξη «σαμάν» είναι μογγολικής προέλευσης αλλά συν τω χρόνο χρησιμοποιείται ως γενικός όρος, που χαρακτηρίζει τους ιερείς μάγους των πρωτόγονων φυλών. Σύμφωνα με τους ανθρωπολόγους, ο Σαμανισμός κατατάσσεται στα θρησκευτικά και τα σχετικά με τη μαγεία φαινόμενα, όπου ο ιερέας Σαμάνος αποτελεί σημαντικό και ιερό μέλος της φυλής. Είναι μάντης, μάγος, θεραπευτής, αλλά και κυρίως ο μεγάλος «εξουσιαστής της έκστασης». Κατά τις Σαμανιστικές τελετές ο σαμάνος πέφτει σε «έκσταση» αποχωριζόμενος από το σώμα του, ελευθερώνοντας την ψυχή του, και ενεργοποιώντας το «εσωτερικό του μάτι» για να συναντήσει πνεύματα προγόνων αλλά και τους Θεούς, τόσο στον Ουρανό, όσο και στον κάτω κόσμο. Σε αυτή την «καταληπτική κατάσταση» ο σαμάνος αποκτά υπερφυσικές δυνάμεις (όπως η πυροβασία, το τρύπημα μελών του σώματος δίχως αιμορραγία κ.λπ.). Ακόμα ο σαμάνος φέρνει πίσω απαντήσεις που αφορούν το μέλλον της φυλής ή και κυριότερα, για την αιτία και τον τρόπο θεραπείας μιας ασθένειας.

Από όλα όσα λοιπόν προαναφέραμε μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα, βάσει του κοινού στοιχείου που επικρατεί σε όλες τις κατά τόπους σαμανικές πρακτικές, ότι τελικά ο Σαμανισμός δεν είναι θρησκεία, μήτε ιδεολογία, ούτε καν μεταφυσική θεώρηση, αν αυτή κρίνεται από το βαθμό δογματικής παγίωσης – ο Σαμανισμός είναι πέραν όλων των άλλων ορισμών,  μια μεθοδολογία έκστασης.

Τι είναι «έκσταση»;

Έκσταση (εκ-στάση) παραδοσιακά σημαίνει την ικανότητα υπέρβασης του σώματος, μια αντίληψη που δεν παύει να εδράζεται στη δυϊστική αντίληψη νους-σώμα.

Όμως η ίδια η σύγχρονη φιλοσοφία αποποιείται την έννοια του πλήρως αποστασιοποιημένου και πλήρως διαχωρισμένου από το σώμα καρτεσιανού υποκειμένου.

Σήμερα θα λέγαμε ότι ο όρος «έκσταση» περιλαμβάνει μια ευρύτερη ικανότητα: την ικανότητα υπέρβασης κάθε παγιωμένης κατάστασης στον ψυχο-οργανισμό.

Παγιωμένη κατάσταση θεωρείται και η έννοια του εαυτού μας ως υποκειμένου, του Εγώ μας, με τις σταθερές και τα χαρακτηριστικά που του προσάπτουμε κατά τη διάρκεια του βίου μας, είτε θετικά είτε αρνητικά, και που προσδίδουν μια στατική αποκρυσταλλωμένη εικόνα του «Εγώ ΕΙΜΑΙ».

Πλέον, η έννοια της έκστασης ορίζεται με έναν πιο ριζοσπαστικό τρόπο από τη μέχρι σήμερα αναφερόμενη ικανότητα εξωσωματικής εμπειρίας

-          η έκσταση είναι η ικανότητα περάσματος από το «είναι» στο «γίγνεσθαι».

Και ενώ επικρατεί η αντίληψη ότι αυτοπραγμάτωση σημαίνει να μπορείς να καταλήγεις δια του γίγνεσθαι στο είναι σου, η σύγχρονη αντίληψη του Σαμανισμού μας δείχνει ότι ισχύει μάλλον το αντίστροφο:

αυτοπραγμάτωση σημαίνει να μπορείς να καταλήγεις στο γίγνεσθαι απομυθοποιώντας στην πορεία κάθε στατική αντίληψη του είναι.

Ανέκαθεν ο Σαμάνος βολιδοσκοπούσε τούτη τη δυναμική, ρευστή πραγματικότητα του γίγνεσθαι. Μέσω της έκστασης είχε το απαραίτητο εργαλείο που κατακερματίζει κάθε αποκρυσταλλωμένο ψυχονοητικό μόρφωμα και αποκαλύπτει την ψευδαίσθηση που εγκλωβίζει τη συνειδητότητά μας, σε ένα αυτοπροαίρετο ψέμα που αποκαλούμε «αντικειμενική πραγματικότητα».

Ανάμεσα σε αυτά τα μορφώματα ανήκει και το σώμα μας, το οποίο μέσω της σαμανικής εμπειρίας υπόκειται σε κάποιες εντυπωσιακές μεταμορφώσεις. Κατευθείαν ο νους μας πάει στη βιβλιογραφία του Κάρλος Καστανέντα και τις εξωφρενικές εξιστορήσεις περί μάγων που μεταμορφώνονται σε ζώα. Εμείς δε θα μιλήσουμε για τέτοιες υπερβολικές φυσικές μεταμορφώσεις, αλλά θα μείνουμε στα πλαίσια της πραγματιστικής συζήτησης του φαινομένου.

Η σαμανική εμπειρία καταλύει τους λογοκεντρικούς δεσμούς της νόησης.

Πηγαίνει πέρα από το Λόγο και τα όσα τούτος ορίζει απαρέγκλιτα, τόσο για το βίωμα, όσο και για την προσωπικότητά μας.

Όταν λέμε «λογοκεντρικούς δεσμούς της νόησης» αναφερόμαστε και στην τεράστια δύναμη του Λόγου ως μέσου δημιουργίας της πραγματικότητας.

Κάθε δογματική απόφανση ως προκατάληψη περιορίζει τις ανθρώπινες δυνατότητες εντός ενός στενού πλαισίου που καθορίζει ο Λόγος.

 Ένας τέτοιος λογοκεντρικός δεσμός λοιπόν, είναι η ίδια η θετικιστική λογική που λειτουργεί μάλλον ως δόγμα, στον τρόπο που διερευνούμε επιστημονικά τα πράγματα.

Η σαμανική εμπειρία καταρχάς καταλύει μια τέτοια λογική, εκθέτοντάς την ως επιφανειακή και δογματικά συναποφασισμένη

Αν θέλουμε να μιλήσουμε ψυχαναλυτικά, στη σαμανική εμπειρία καταλύεται το ίδιο το Υπερεγώ, για να απελευθερωθεί επιτέλους το προσωπικό γίγνεσθαι του καθενός. Αυτό είναι που οδηγεί πέρα από τα στενά ασφυκτικά όρια του Εγώ στην αληθινή αυτοπραγμάτωση του ανθρώπου. Αυτό συμβαίνει στη σαμανική πρακτική μέσα από ενσυναισθήσεις και τελετουργικές χειρονομίες που αποδεσμεύουν τη συνειδητότητα ακόμη κι από τις θεωρούμενες ανυπέρβλητες βιολογικές επιταγές του DNA.

Σήμερα η γενετική επιστήμη έχει φανερώσει το DNA ως έναν τεράστιο κώδικα, που έχει απομνημονεύσει πληροφορίες κατά ολογραφικό τρόπο όλων των έμβιων όντων στο εκάστοτε ανθρώπινο σώμα. Δεν είναι λοιπόν δύσκολο στον ίδιο το νου μας  να βρει πρόσβαση προς αυτές τις πληροφορίες για να τις φέρει στην επιφάνεια. Τότε έχουμε τη συμπεριφορική μεταστοιχείωση του ανθρώπου σε χαρίσματα του ζωικού βασιλείου, προωθώντας έτσι αφενός μεν

την ίαση των προβλημάτων που οφείλονται στον εγκλεισμό στη μορφή (της ταυτότητας, του γένους, του φύλου, του είδους) αλλά και

την ευδαιμονία, στην οποία αποσκοπεί διακαώς το σαμανικό γίγνεσθαι.

Ένα παράδειγμα προς αυτήν την κατεύθυνση μας δίνει ο Αστρέας, ο οποίος σε ανθρωπολογική του έρευνα στο Νεπάλ, συνευρισκόμενος σε μια σαμανική τελετή, είδε τον μάγο-θεραπευτή κάποια στιγμή να υποδύεται την τίγρη. Ο μάγος-θεραπευτής βαδίζοντας στα τέσσερα και νιαουρίζοντας έψαχνε στο δωμάτιο να βρει κάτι που δήθεν βρωμάει άσχημα και το οποίο δεν ήταν παρά προβολή αυτού του «κακού» που ενοχλεί ενδόμυχα τον θεραπευόμενο. Όταν δήθεν το βρήκε, εντελώς θεατρικά, το άρπαξε με τα δόντια του και το ξέσκισε. Έτσι ήρθε η δραματουργική θεραπεία ως ένα παιγνίδι υποβολής και αυθυποβολής, που βασίστηκε στην ενσυναίσθηση του σαμάνου με τους τρόπους και τη δύναμη του μεγάλου αιλουροειδούς. 

Με αυτόν τον τρόπο απαντάμε στο ερώτημα που αφορά στη σχέση του Σαμανισμού με τη γήινη οικολογία… κανείς μας δεν αμφιβάλλει για τη βαθιά διάσταση του Σαμανισμού που αναφέρεται στη λατρεία της Γαίας, καθώς και όλων των πλασμάτων που κατοικούν σε αυτή. Διαπιστώνουμε ότι ο σαμανισμός εγκολπώνεται τα στοιχεία αυτά και τα χρησιμοποιεί για να επιτύχει ίαση και ευδαιμονία, άσχετα από τις διαφορετικές θεωρήσεις και πρακτικές που προκύπτουν από τις γεωγραφικές διαφορές και τις κατά τόπους σαμανικές κουλτούρες.

Για τη σχέση του Σαμανισμού όμως και με την «εξω-γήινη» οικολογία» έχουμε να αναμετρηθούμε με ακόμα βαθύτερες έννοιες…

Οι μεταμορφώσεις του πνεύματος πηγαίνουν πολύ παραπέρα απ’ όσα γνωρίζουμε από την κλασσική ανθρωπολογική καταγραφή και τις εμπειρίες που αφορούν τη μεταστοιχείωση με χαρακτηριστικά του  γήινου ζωικού βασιλείου (όπως αναφέραμε προηγουμένως).

Πέρα από τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές αντιλήψεις, η θεωρία της Πανσπερμίας επιχειρεί να ερμηνεύσει την προέλευση της ζωής στη Γη (χωρίς παρόλα αυτά να επιχειρεί να ερμηνεύσει την έναρξη της ζωής στο Σύμπαν). Βασίζεται στην αρχή ότι η ζωή υπάρχει παντού στο Διάστημα και μεταφέρεται χωροχρονικά από το ένα σημείο του αχανούς Διαστήματος στο άλλο. Οι μηχανισμοί της πανσπερμίας στηρίζονται στη μεταφορά της βιολογικής ύλης, είτε μέσω της γαλαξιακής σκόνης, η οποία μπορεί να ταξιδέψει στο χώρο λόγω της πίεσης της ακτινοβολίας των γειτονικών άστρων, είτε μέσω του γαλαξιακού ταξιδιού αστεροειδών ή κομητών, οι οποίοι φέρουν μικροοργανισμούς ικανούς να επιβιώσουν στις ακραίες συνθήκες θερμοκρασίας, πίεσης και ακτινοβολίας που επικρατούν στο αχανές Συμπάν.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η θεωρία της πανσπερμίας δεν είναι προϊόν των καιρών μας. Ο πρώτος που τη διατύπωσε ήταν ο Αναξαγόρας (500-428 π.Χ.). Ο Γάλλος φυσιοδίφης Benoit de Maillet το 1743 απέρριψε τη μέχρι τότε επικρατούσα θεωρία της αβιογένεσης, ισχυριζόμενος ότι η ζωή μεταφέρθηκε στη Γη από το Διάστημα και αναπτύχθηκε στη θάλασσα αρχικά, ενώ οι πατέρες της σύγχρονης θερμοδυναμικής Lord Kelvin και Hermann von Helmholtz υπήρξαν οι κύριοι υπέρμαχοί της τον 19ο αιώνα. Σήμερα η θεωρία αυτή επιβεβαιώνεται πειραματικά στα επιστημονικά εργαστήρια, αλλά και υποστηρίζεται με νέα ευρήματα.

Συνοπτικά λοιπόν μπορούμε να πούμε ότι σύμφωνα με τη θεωρία της Πανσπερμίας όλοι οι οργανισμοί των έμβιων πλανητών έχουν κοινή καταγωγή: στη μεταβλητότητα και παροδικότητα των αστεροειδών που μεταφέρουν σπέρματα ζωής ανά το διάστημα.

Και ίσως αυτή ακριβώς η θεωρία να δικαιολογεί τελικά για ποιό λόγο η αυθεντική σαμανική εμπειρία είναι τόσο στενά συνυφασμένη με το «εξωγήινο φαινόμενο», καθώς κοινό μυστικό της σαμανικής συνείδησης είναι το φαινόμενο των ιπτάμενων δίσκων και η επαφή με οντότητες που παρουσιάζουν ένα διαγαλαξιακό όραμα εξελισσιμότητας. Ίσως τελικά το DNA μας να είναι, όχι απλώς μια βιοσφαιρική αλυσίδα πληροφοριών, αλλά μάλλον διαγαλαξιακή ή έστω διαστρική.

Διερωτόμαστε τελικά μέσα από το σαμανικό αυτό βίωμα αν …

Μιλάμε για πνευματιστική  υπόσταση αυτών των εξω-γήινων οντοτήτων;

 ή μήπως

Πρόκειται για μια καθαρά βιολογική – υπερτεχνολογική υπόσταση πέραν κάθε  ανθρώπινης φαντασίας;

Κι όμως, μπορούν να ισχύουν εν παραλλήλω αμφότερα!

Όπως κι αν έχει, γεγονός είναι ότι η αυθεντική σαμανική εμπειρία διανοίγει τη συνειδητότητα σε μια επαφή με εξωγήινες οντότητες. Ας δούμε λοιπόν καταρχήν ένα μικρό βίντεο σχετικά…

Το μικρό αυτό απόσπασμα παρουσιάζει έναν ιθαγενή Αμερικανό Γηραιό Σαμάνο  της φυλής των Ζούνι που κάνει μια ανοιχτή συζήτηση με έναν ερευνητή, σε μια από τις σπάνιες καταγεγραμμένες τέτοιου είδους συζητήσεις στο πλαίσιο ενός ωριαίου ντοκιμαντέρ με τίτλο "Two Elders Talk of Star Beings," γυρισμένο εξ ολοκλήρου στο Νέο Μεξικό στον καταυλισμό των Ζούνι. Ο Γηραιός μιλάει τόσο για τις διαφορετικές κατηγορίες και ιδιότητες των αστρικών πλασμάτων, όσο και για τις συνεχόμενες συνδιαλλαγές τους με τους κατοίκους της γης, όσο και το πώς οι Γηραιοί Σαμάνοι έρχονται σε επαφή μαζί τους πηγαινοερχόμενοι σε ταξίδια, ανάμεσα στη δική τους και τη δική μας διάσταση.

Η επίσημη ορθολογιστική ανθρωπολογική καταγραφή, που βασίζεται μάλλον στην προκατειλημμένη παρατήρηση του ανθρωπολόγου παρά στο εσωτερικό του βίωμα, δεν έχει επιμείνει αρκετά, αν έχει καν διακρίνει, αυτήν τη διάσταση του σαμανικού φαινομένου. Ό,τι έχει διασωθεί και αφορά το σαμανισμό έγκειται κυρίως σε μια γεωκεντρική και φυσιολατρική προσέγγιση, μέρος της οποίας αποτελεί η βο τα νο λο γία - ένα πολύ σημαντικό σκέλος του Σαμανισμού.

Η Μαγεία του Σαμανισμού βασίζεται εν πολλοίς στην τελετουργική χρήση της φυτικής συνείδησης, μέσω της τελετουργικής χρήσης βοτάνων ή και της λήψης ενθεογενών.

Η τελευταία κατηγορία παρουσιάζει ενδιαφέροντα στοιχεία: Τα ενθεογενή/ ψυχοδηλωτικά βότανα έχουν μια παράξενη σχέση με το ανθρώπινο είδος και ιδίως τη σαμανική βούληση ανά τις χιλιετίες. Η λήψη τους φανερώνει στη συνείδηση οράματα απαράμιλλου κάλλους, που έχει μάλλον εξω-γήινη αισθητική.

Το «εξω-γήινο», παρακαλώ… να το αντιληφθείτε με την ετυμολογική του χρήση: είναι αυτό που έρχεται πέρα από την πλανητική μας οικολογία, κάτι το πραγματικά ρηξικέλευθο και αλλοδαπό.

Οι οντότητες με τις οποίες σχετίζεται η σαμανική βούληση είναι ξεκάθαρα μιας άλλης διάστασης κι όχι τόσο γήινων χαρακτηριστικών. Εξ ου η σαμανική θεραπεία, ιδίως αυτή που γίνεται δια της λήψης ενθεογενών βοτάνων, εκπτύσσεται με τη συμβολή μιας εξωγήινης δραματουργίας.

Πολλές φορές η θεραπεία έρχεται από την επαφή με αλλοδαπής προέλευσης συνειδητότητες ή θεάσεις ιπτάμενων δίσκων ή οράματα απαράμιλλου κάλλους που δεν έχουν καταγραφεί παρόμοιά τους στον πλανήτη μας. Τα ενθεογενή βότανα διανοίγουν τη συνειδητότητα σε μια ευρύτερη διαγαλαξιακή οικολογία. Κι αυτό,  από μόνο του ,  αρκεί.

Μόλις πρόσφατα ξεκίνησε η απόβαση της ανθρωπολογικής καταγραφής στο φαντασιακό του Σαμανισμού   έτσι     όπως     είναι.
Εννοούμε ότι οι ανθρωπολόγοι τολμούν πλέον να βιώσουν, πέρα από κάθε είδους προκαταλήψεις, το φαινόμενο της ψυχοδηλωτικής έκστασης που συμβαίνει με τη λήψη ενθεογενών βοτάνων.

Ως παράδειγμα αναφέρουμε τους σύγχρονους ανθρωπολόγους, όπως την Dopkin de Rios και τον Michael Harner, οι οποίοι κατέγραψαν τα ανθρωπολογικά τους συμπεράσματα βιώνοντας το ψυχοδηλωτικό φαινόμενο. Η πρώτη με την Αγιαχουάσκα στον Αμαζόνιο και ο δεύτερος με τα ψυχοενεργά μανιτάρια στο Μεξικό.

[...] 

Η εκ των έσω βιωματική προσέγγιση είναι μια πολλά υποσχόμενη πρακτική από τους ανθρωπολόγους, καθώς φέρνουν επιτέλους στην επιφάνεια αυτήν την άλλη διάσταση του Σαμανισμού που η θετικιστική ανθρωπολογία της εξωτερικής παρατήρησης δεν κατάφερε ποτέ να διακρίνει. Ο Σαμανισμός δεν είναι τελικά τόσο γήινος όσο γνωρίζαμε ως τώρα. Ο Σαμανισμός ανοίγει την όραση και τη βούληση σε μια ευρύτερη της γήινης οικολογίας, που συμπτύσσει την τεχνολογία, τη βιολογία και την πνευματικότητα.

Ίσως τελικά ο ορισμός της «έκστασης» να βρίσκει μια πραγματικά ευρύτερη συνθήκη, η οποία δεν είναι απλά αυτή της εξωσωματικής εμπειρίας. Η έκσταση μέσω  της υπέρβασης του νοητικού προγραμματισμού, μάς διανοίγει σε μια διαγαλαξιακή οικολογία που έχει χαρακτήρα α-τοπικό, πέρα από το γήινο χωροχρόνο. Και είναι στενά και αδιάρρηκτα συνυφασμένη με τον πανανθρώπινο πόθο προς την διαρκή ανέλιξη. Γιατί δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εξελικτική πορεία του ανθρώπου,  εκτός από πνευματική ανάγκη αποτελεί και βιολογικό μας πεπρωμένο.

Ως εκ τούτου, ο Σαμανισμός σήμερα, με αυτές τις βιωματικές ανακαλύψεις, είναι κάτι παραπάνω από μια δραματουργία θεραπείας, όπως επισημαίνουν οι ανθρωπολογικές μαρτυρίες κατά τον 20^ο αιώνα. Είναι κάτι πολύ περισσότερο. Ο Σαμανισμός και ιδίως ο Ψυχεδελικός Σαμανισμός (ο πιο αρχέγονος και ο περισσότερο παρεξηγημένος) είναι ο δίαυλος μιας εξωπολιτικής και εξωβιολογικής ενόρμησης που ούτως ή άλλως θα μας απασχολήσει συλλογικά στο απώτερο μέλλον.

Η ψυχεδελική συνείδηση, ανοιχτή καθώς είναι πραγματικά στο Άλλο, στο διαφορετικό και στο φαντασιακό πέραν των στενών ορίων της πραγματικότητας, είναι σε θέση να ψυχανεμιστεί και να αποδεχτεί το αναπόδραστο πεπρωμένο της βιόσφαιράς μας.

Ένα μέλλον και ένα πεπρωμένο που άπτεται μιας διαγαλαξιακής οικολογίας κι ενός τέτοιου τεχνοφουτουρισμού που είναι αρκετά συναφής με τα πνευματικά μας οράματα (όπως την αλληγορία της Ανάληψης ή της Ανάστασης).

Από ό,τι διαφαίνεται λοιπόν προς το παρόν, το έργο της εξοικείωσης του πλανητικού μας πολιτισμού, με τις ευρύτερες οντολογικές δυνάμεις που έχουν χαρακτήρα διαγαλαξιακό και υπερτεχνολογικό, επαφίεται στη μεμονωμένη σαμανική βούληση, της οποίας μέλημα είναι τώρα πια να αποπειραθεί να το επικοινωνήσει.

Τούτο διαφαίνεται πως είναι και το μέλλον της σαμανικής εμπειρίας και η συμβολή της στην περαιτέρω πνευματική και βιολογική εξέλιξη της ανθρωπότητας.

Στήριγμα σε αυτή τη ριζοσπαστική θεώρηση, αποτελεί η πρόσφατη σειρά ντοκιμαντέρ του εγνωσμένου History Channel «Αncient Alien», η οποία παρουσιάζει τις απόλυτα πειστικές επιστημονικές ενδείξεις ότι η ανθρώπινη προϊστορία είναι σημαδεμένη από την επενέργεια εξωγήινων πολιτισμών.

Τι σχέση μπορεί να έχει όμως αυτού του τύπου η σαμανική αποκάλυψη της εξω-γήινης διάστασης και επικοινωνίας, με την κύρια αρμοδιότητα του Σαμάνου ως θεραπευτή;

Αν ο Σαμανισμός προσδιορίζεται από τη θεραπεία εκείνη που συμβαίνει μέσω της διάνοιξης του πνεύματος στις ευρύτερες βιωματικές διαστάσεις, έξω από κάθε αποκρυσταλλωμένη βεβαιότητα και ατομικιστικό / εγωικό  σύμπλεγμα, τότε αναμφίβολα η σημερινή δυναμική του Σαμανισμού ίσως έχει κάτι να αντιτείνει ως προς το ζωτικής σημασίας έργο διάσωσης του πλανήτη.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εμείς οι ίδιοι, ως κοινωνία, ως συλλογική οντότητα, χρειαζόμαστε ένα ρηξικέλευθο γεγονός για να αφυπνιστούμε στα αιτήματα της Οικολογίας και της απαραίτητης αυτοϊασης που τώρα εκκρεμεί. Είναι το ίδιο με εκείνο που συμβαίνει ατομικά στις σαμανικές συνεδρίες.

Σήμερα χρειαζόμαστε τη συλλογική διάνοιξη προς το Άλλο και αυτό δεν υπάρχει καμία άλλη μεθοδολογία που να μπορεί να το υλοποιήσει τόσο αξιόπιστα, όσο ο Σαμανισμός στην πραγματική του διάσταση και πρακτική, πέρα από τους πιθηκισμούς που έχουν μολύνει το φαινόμενο.

Όταν λέμε «διάνοιξη προς το Άλλο» εννοούμε την υπέρβαση του αδιαφιλονίκητου εγκλεισμού στο Εγώ (μια οδυνηρή αρχικά διαδικασία). Ένα άνοιγμα όμως που εξαρχής είναι διαφορετικό, γιατί συνοδεύεται από την απόλυτη εμπιστοσύνη ότι αυτό το Άλλο, αυτή η ριζοσπαστική ετερότητα (το απολύτως αλλοδαπό) θα φανερωθεί τελικά ως η ίδια η εστία της ψυχής που καταπιέζει η ιδεοληψία του Εγώ.

Μια τέτοια διάνοιξη λοιπόν έχει πολλές βαθμίδες.

Αρχικά μπορεί να είναι η ανακάλυψη της διαφορετικότητας, της ετερότητας που παρουσιάζουν οι συγγενείς, οι φίλοι, οι ξένοι, οι αλλοδαποί, οι ετερόδοξοι κ.λπ, (πάντα ως μέρος και της δικής μας απαρνημένης ή καταπιεσμένης πολυπρισματικής μας φύσης)

Το πέρας όμως αυτής της διαδικασίας καταλήγει στην ανακάλυψη της πραγματικά ριζοσπαστικής ετερότητας που παρουσιάζει η εξωγήινη οικολογία και η οποία είναι απολύτως δραστήρια στη σαμανική εμπειρία, όπως σε αυτή με τη λήψη ψυχοδηλωτικών βοτάνων.

Ο Σαμανισμός είναι η πύλη όχι μόνο προς την ατομική απελευθέρωση, αλλά και τη συλλογική. Ωστόσο το βίωμα ανέκαθεν ήταν ανείπωτο σε βαθμό τέτοιο, που η εξωτερική ανθρωπολογική καταγραφή εν πολλοίς το αδίκησε. Τολμώντας να βαδίσουμε στην επικράτεια του Άλλου, εντός μας βλέπουμε το απαράμιλλο κάλλος εκείνου το οποίο θεραπεύει απλώς και μόνο με το θαυμαστικό πνεύμα που εκμαιεύει από τις γκρίζες ψυχές της σύγχρονης εποχής.

Κλείνουμε την ομιλία μας με την παρουσίαση ενός εμβληματικού αποσπάσματος από τις διαλέξεις του Τerence McKenna, εθνοβοτανολόγου, φιλόσοφου και συγγραφέα των βιβλίων: "Food of the Gods" και "The Archaic Revival".